Vertelschuur Bloemendaal

"... tegen dat hij drie was reed hij paard en hielp hij in de stallen. Zijn ouders gaven hem het veulen dat geboren was in de nacht dat hij gevonden werd - en het duurde niet lang of die twee waren onafscheidelijk. En als Teyrnon zijn zoon op zijn hengst het erf af zag galopperen, zijn gouden haren in de wind en een grote grijns op zijn gezicht, dacht hij vaak: hij lijkt op… op wie lijkt hij nou toch?!…