Ik vertel graag verhalen aan kinderen, maak graag verhalen
met kinderen en luister graag naar allerlei soorten verhalen
van anderen.
Vertelvogel, noem ik mij: ‘Verhalen geven je vleugels, ze nemen je
mee naar een andere plaats, een andere tijd, een andere
werkelijkheid’. Hiermee maak ik meteen duidelijk hoe je door middel
van verhalen bruggen kunt bouwen. Je leeft je in in de ander en
beleeft iets wat die ander meemaakt.
Met kinderen van 4 t/m 13 jaar verzin ik verhalen. Soms met een hele
groep, soms werken kinderen in twee- of drietallen en soms verzint
ieder kind een eigen verhaal. Als deze kinderen hun fantasie de
ruimte durven te geven is deze grenzeloos.
Vaak worden de verhalen gedeeld, luisteren we naar elkaar, geven
we ruimte aan de ideeën van die ander en ontmoeten we elkaar in de
verhalen. Ik heb het geluk een nieuwsgierig mens te zijn!
Zowel bij het delen van de verhalen met en door kinderen als bij
ouderen en dementerenden leveren dit mooie momenten op van
herkenning, kwetsbaarheid en het tonen van emoties.
Toch zijn het niet alleen de woorden. Het kan een blik zijn, een zachte
aanraking, het samen zingen van of luisteren naar een lied. Dat zijn
momenten waarin je voelt dat het mogelijk is om een brug te
bouwen naar de ander. Vooral als het lukt om ook bij verschillende
inzichten, botsende meningen en gevoelens, niet in de discussie maar
in een open nieuwsgierige dialoog te blijven.
Kleine momenten van echte ontmoeting, ze geven mij een gevoel van
geluk.