Mijn eerste reactie bij dit thema van de komende Wereldverteldag was: Wauw, wat een mooi thema,
wat actueel, boeiend.
Toen ik het wat had laten bezinken dacht ik vooral: poeh…zijn er nog bruggen te bouwen, ligt niet
alles in puin, wie gaat het doen, is er nog hoop, wie zit de eerste stap.
In die laatste fase was het dat ik iemand ontmoette tijdens een wandeling over een pelgrimspad.

Hij vertelde dat hij had gelezen dat er initiatieven zijn om oude, beschadigde en verzakte bruggen
mogelijk gerecycled kunnen worden. Al pratende leek me dat een reden tot hoop.
Bestaande onderdelen die nog goed zijn scheiden van de onbruikbare onderdelen, nieuwe
onderdelen toevoegen.
Was het toevallig dat we, al lopende op een pelgrimspad, op deze goede ideeën kwamen ? Als ik iets
heb ontdekt op alle pelgrimspaden, ook in het buitenland, is het wel het recyclen van je ideeën, je
aannames, je vooroordelen, je kijk op de dingen, op mensen, op situaties. Dit is dan wel een
persoonlijke toets maar laten we, als vertellers, klein beginnen, dichtbij huis. Er is nog veel ‘werk aan
de winkel’ zal maar zeggen.

Elza Vis
Binnenste-buitenverhalen(verhalen om je aan te warmen)