Al meer dan 20 jaar vertel ik verhalen én ik blijf het graag doen. Zowel voor kinderen als voor volwassenenis het heerlijk om te zien hoe het verhaal binnenkomt, hoe ze erin meegaan en hoe die energie zich heen en weer beweegt tussen mij, de verteller, en zij, de luisteraars. Daar maken we verbindingen naar elkaaren tussen elkaar. En zo kijk ik ook naar Hashiwokakero of Bruggen Bouwen, een Japans puzzelspel vol alleenstaande eilanden en voor mij is dit spel als het leven en de mensen zelf.
Wat/wie is een logische verbinding? Waar zijn de obstakels die andere verbindingen belemmeren? Hoe zijn ze te omzeilen of te overwinnen? Waarom lijken het obstakels, zijn het misschien mogelijkheden? Alle hoe, wie, wat, waarom en wanneervragen die we als vertellers in een goed verhaal nodig hebben, stel je ook om een solide brug te bouwen. Foutje in de denkpiste/brug? Herstel en creëer een nieuwe weg, een nieuwe verbinding. Iedereen op zijn eigen eiland kan toch voor de ander bereikbaar zijn. Vanuit supervogelperspectief zijn we immers allemaal één groep. Hoera voor de vertellers als formidabele bruggenbouwers! Ik zou zeggen:  IEDEREEN BRUGGENBOUWER!